Stedendriehoek

BIG(GER)

‘Je gaat wèl terug, morgen,’ zegt Frieda. Henk slikt.
‘Je weet niet wat je ziet,’ fluistert hij.
‘Het moet. Doe maar of het dingen zijn. Als jij het niet doet, doet een ander het. We hebben het geld nodig. Zet je gevoel uit. Je emotie,’ en ze schenkt hem een glas melk in.
Henk hoeft geen melk. De geur van het horrorhuis lijkt als behang aan zijn neusvleugels te zijn uitgerold en het gekrijs galmt na in zijn oren. Morgen weer. Overmorgen weer.

Big kan Nederlanders bekoren. 48% van de Nederlandse vleesconsumptie bestaat uit de gezellige spekkies. Dat is de helft! Je kunt nog geen tosti bestellen of er ligt een plak knorremans op. Onbewust pleuren we de platsnuit overal in. Gemiddeld eten we 37 kilo varkensvlees per persoon per jaar. 37 kilo. Dat is het gewicht van een elfjarig kind. We vreten ieder jaar een tiener aan varkensvlees. Om dat te kunnen beslachten zijn er moordhuizen nodig. Logisch. In die horrorhuizen worden gemiddeld 28 varkens per minuut geslacht. Eén varken per twee seconden.

Het is dag vier en Henk hoeft niet meer zo vaak te kotsen.
Hij heeft onthouden wat Frieda zei. Doe maar of het dingen zijn.
Hij moest sneller werken volgens zijn chef. Zo redden ze het quotum niet. De vrachtwagens moeten vlugger leeg. De varkens vlotter naar hun dood.

Varkens zijn slim. Ze zijn te vergelijken met honden, chimpansees en zelfs met mensen. Sommige mensen, dan. Als je een varken iets leert, vergeet hij het nooit. Ze snappen spelletjes, spiegels en kunnen – net als honden – mensen in nood redden.

NOS kwam een tijdje terug met undercoverbeelden uit de slachterij van Henk. Het internet stroomde vol met reacties. De slachters waren hufters. Beesten. De mensen vonden het afschuwelijk en hier moest iets veranderen! Met een tosti in de hand kalken ze het internet vol. Reacties.

Henk ziet de beelden ook. En de reacties. Diezelfde mensen die een tiener aan varkensvlees wegkauwen per jaar, staan nu vooraan te schreeuwen dat dit niet kan.

Het klopt. Het kan niet. Maar Henk moet slaan, schoppen, prikken. Anders redden ze het quotum niet. Eén varken per twee seconden. Henk voelt zich een beest. Hij is een moordmonster. Een slachtschurk. Er moét een tiener varkensvlees per persoon per jaar gegeten worden en daarom moet het sneller. Meer. Rapper.

In de tijd dat u deze column leest, zijn er 60 varkens geslacht. 61. Elke zin in deze column is een bloedend varkenshart. Laten we minderen. Voor de varkens. Voor Henk. Eerlijke prijzen. Humor in plaats van horror. De consument bepaalt. Geen tiener maar een peuter varkensvlees per persoon per jaar. Dat is een big deal.