Columns

ALGEMEEN PARDON

De overheid moet sorry zeggen. Voor de woningnood, de toenemende kloof tussen arm en rijk, de gaten en scheuren in Groningen of het slavernijverleden? Nee, de Staat heeft de mensenrechten van Roma, Sinti en andere woonwagenbewoners de afgelopen honderd jaar dusdanig geschonden dat erkenning van hun leed gepast is.
Bangalijst? Excuses! Voetbalniveau van Ajax – dat cluppie dat in de beker tegen Bal over de Heg 13 nog zou verliezen? Sorry!
Het lijkt een nieuwe trend geworden: iets uitvreten en daar sorry voor zeggen. Maar wat is een excuus waard als het zo vaak gezegd wordt? Moeten we niet gewoon aan de voorkant zorgen dat de zooi voor elkaar is zodat we überhaupt geen sorry hoeven te zeggen?
Discrimineren mag natuurlijk nooit – ieder mens is gelijk en verdient dezelfde behandeling. Dat staat zelfs in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Maar ja – in hoeverre dragen woonwagenbewoners zelf bij aan die stigmatisering? En gaat het bij voorbaat al niet mis als we het over ‘wij’ en ‘zij’ hebben? Ik lees in krantenartikelen over die sorrymorrie dat ‘zij’ niet in een stenen huis willen wonen. Volgens mij is het heel simpel: bepaalde levensstijlen hebben bepaalde consequenties. Als ik op een boerderij wil wonen, zal ik de dieren goed moeten verzorgen. Als jij in een woonwagen, tipitent of paddenstoel wil wonen, dan zitten daar bepaalde regels en haken en ogen aan. De overheid moet zorgen dat er genoeg woonwagenruimte is – maar ja… We zien allemaal hoe goed onze overheid met woonruimten omgaat, daar hoef je geen Sinti of Roma of kampbewoner voor te zijn. Misschien is het tijd voor een algemeen pardon, niet te verwarren met een generaal pardon, dan hebben we alle PVV-stemmers weer over de huppel. Een algemeen pardon naar alle Nederlanders. Van de overheid, voor ons. Namens welke premier, vraagt u? Ja, daar moeten ze nog even over vergaderen. Maar zodra dàt rond is! Laten we bij de andere hotemetoten beginnen. Alex Kroes, wil jij nog wat zeggen?