Liegen… ik?

Er komen dus verkiezingen aan. Dat wordt weer grimlachen om alle luchtspiegelingen die op ons zullen worden afgevuurd. Politici spreken immers zelden de waarheid, hoor je overal. In alle media ritselt het van de beschuldigingen. We zijn woedend of op z’n minst zwaar teleurgesteld in het doen en laten van onze gekozen volksvertegenwoordigers. Het stelselmatig liegen, verdraaien van de feiten of negeren van de vaak zo vervelende werkelijkheid lijkt namelijk wel ingebakken te zijn in het politieke bedrijf. En nee, daar schieten we als samenleving heel weinig mee op. Maar waarom is het fenomeen dan zo hardnekkig?
We kunnen de politici natuurlijk de schuld geven, dat is lekker makkelijk, maar het is niet het hele verhaal. Wij kiezers zijn namelijk net zo goed schuldig. We lopen namelijk graag achter tandpasta-smiles aan die ons een prachtig verhaal vertellen. Zo’n narratief over een mooie toekomst waarin begrippen als veiligheid, gezondheid, duurzaamheid en klimaatvriendelijk over elkaar heen buitelen alsof het niks kost. Letterlijk, want er is in dat verhaal meestal veel minder aandacht voor wat we ervoor moeten doen en met wie, wat het moet kosten en hoe lang het duurt voordat we uiteindelijk in de stralende toekomst zijn aangekomen. Da’s ook niet gezellig, trouwens.
Voor zo’n fraaie toekomst hoeven we dus slechts het rondje voor de desbetreffende kandidaat in een wankel stemhokje rood te kleuren, want veel moderner zijn verkiezingen in Nederland de laatste 100 jaar niet geworden. Na de verkiezingen blijkt die verdraaide praktijk toch weerbarstiger dan de meeste glanzende partijprogramma’s deden voorkomen, waardoor deze al snel weer in de blauwe kliko zullen liggen.
Om teleurstellingen te voorkomen kunnen we natuurlijk gaan stemmen op zuurpruimen die ons wel een reëel verhaal vertellen. Dat de natuur bijna helemaal naar de klote is, dat de klimaatverandering en de verduurzaming ons allemaal nog heel veel geld gaat kosten, dat vele miljoenen wereldbewoners vast van plan zijn om in Europa een graantje van onze welvaart mee te komen pikken, dat….. oké, oké, we willen dus liever niemand die de stemming kan bederven in onze buurt. Dus, wie gaat ons het mooiste verhaal vertellen voor 22 november?