Stedendriehoek
DEVENTER/AMSTERDAM – Terwijl heel wat Deventenaren ervan overtuigd denken te zijn wat er werkelijk is gebeurd tijdens de Deventer Moordzaak, blijkt de politie heel wat steken te hebben laten vallen. Eerder werd al bekend dat er documenten zijn achtergehouden en dat er met bewijsmateriaal is gesjoemeld, maar dat blijkt nu niet het enige te zijn volgens een onderzoek van drie forensisch-rechercheurs van het coldcaseteam van de politie Amsterdam.
De Volkskrant schrijft dat uit het onderzoek blijkt dat de recherche in de geruchtmakende Deventer moordzaak aan tunnelvisie leed. Zo zouden zij een ontlastend document hebben achtergehouden, niet goed omgegaan zijn met dna-bewijs, processen-verbaal gemanipuleerd hebben en noodzakelijke daderonderzoeken niet hebben uitgevoerd.
Het onderzoek duurde drie jaar en werd uitgevoerd in opdracht van Diederik Aben, advocaat-generaal bij de Hoge Raad. De advocaat-generaal toetst sinds 2014 of de zaak herzien kan worden, iets wat uitzonderlijk is. Een rechercheonderzoek wordt na het sluiten van een strafzaak zelden opnieuw bekeken.
Het alibi van Ernest Louwes werd destijds afgedaan, omdat hij een telefoonmast in Deventer aanstraalde die te ver weg zou zijn van waar hij beweerde te rijden met zijn auto. Uit het huidige politieonderzoek blijkt nu dat de mobiele telefoons van de rechercheurs die de route nareden, masten aanstraalden die nog veel verder stonden dan die in Deventer. Maar de originele lijst waarop de aangestraalde masten staan, is buiten het procesdossier gehouden. De verder weg gelegen masten, die ontlastend zouden zijn voor Louwes, zijn weggelaten uit de processen-verbaal over die nagereden routes.
De Volkskrant, die het rapport van het coldcaseteam in handen heeft, schrijft dat er geen antwoord is gegeven op de schuldvraag van Louwes. Wel zouden zij nieuwe feiten ‘ontlastend’ noemen.
Hoe zat het ook alweer?
Ernest Louwes, fiscaal jurist van het slachtoffer, werd in hoger beroep veroordeeld tot 12 jaar cel voor de moord op Jacqueline Wittenberg in 1999. Het proces moest opnieuw worden gevoerd omdat rechercheurs bleken te frauderen met processen-verbaal en de geurhondenproef. In 2004 werd Louwes opnieuw veroordeeld. Nadat hij twee derde van zijn straf uitgezeten had en vrijkwam in 2009, diende zijn advocaat in 2013 een verzoek in tot een nieuw onderzoek in de zaak. Louwes heeft altijd volgehouden onschuldig te zijn.
