Columns

Bij de mensen thuis

Als adviseur kom ik graag bij de mensen thuis, zo begon ooit een tv-commercial van een stoffige verzekeringsmaatschappij waarvan de naam me is ontschoten. Ik kom ook vaak bij de mensen thuis, niet om iets te slijten maar juist om iets op te halen, persoonlijke ontboezemingen of het verhaal van hun eigen onderneming, om maar iets te noemen. Je krijgt door deze manier van werken in de loop der jaren wel een fraaie dwarsdoorsnede voorgeschoteld van hoe Nederland er thuis bijzit.
Tenminste, zit, ik kwam ooit een atelier aan huis binnen waar het begrip rommelig een geheel eigen dimensie had gekregen. Terwijl de eigenaar de ruimte al snel weer uitstommelde om ergens anders in huis koffie te gaan zetten en vervolgens eindeloos lang wegbleef, draaide ik in arren moede maar een zeer plakkerige prullenbak om, om toch ergens op te kunnen gaan zitten. De artiest verleende uiteindelijk audiëntie op een soort driepoot die waarschijnlijk nog uit de Napoleontische tijd stamde. Het zal de kunst vast ten goede zijn gekomen.
Wie denkt dat bijna heel Nederland inmiddels zijn dagen binnenshuis in een kekke VT-woneninrichting doorbrengt, moet ik sowieso teleurstellen. Of misschien stelt het u juist wel gerust. Veel woonkamers zien er immers nog steeds uit alsof een groep feestvierende studenten het huis, vlak voordat ik binnenkwam, in haastige spoed heeft verlaten. Verveloze deuren, een doordringende kattenpieslucht, de vaat van drie dagen, doorgezakte bankstellen, kaalgelopen laminaat en overal rondslingerend speelgoed. Op de achtergrond jengelen de commercials van radio 538. Ter compensatie hangt er vaak een buitenmodel tv-scherm aan de muur, dat dan weer wel. De eettafel waaraan het gesprek zal gaan plaatsvinden moet nogal eens snel worden ontdaan van etensresten, drabbige koffiekopjes of setjes afgekloven kinderkleurpotloden.

Soms heb ik geluk en word ik naar een smetteloos witte werkkamer gedirigeerd met daarin een ordentelijk bureau. Wel verbazend vaak recht onder een plankje met daarop boeken uit de categorie Excel 2000 voor Dummies.
Nee, al die inrichtingstreurnis leidt allemaal maar af van waar ik eigenlijk voor gekomen ben. Een mooi verhaal. En als dat eenmaal is genoteerd ben ik die interieurontsporingen weer snel vergeten. En zal ik er natuurlijk verder niemand iets over vertellen.