Ouderwets

140 abonnees hebben hun abonnement op de VARAgids opgezegd nadat Sylvana Simons op de cover stond afgebeeld. Ben ik de enige die zich over een aantal dingen heeft verbaasd? Over het feit dat de VARAgids nog bestond en dat het abonnementenaantal kennelijk nog tot de verbazingwekkende hoogte reikt van 140 en meer? Ik vind dat nogal wat. We weten natuurlijk helemaal niet of die abonnees hebben opgezegd omdat Sylvana op de voorkant stond. Wie weet heerste er een griepgolfje in wat bejaardentehuisjes en zijn er een stuk of 140 grijsjes neergeklapt. Ja, eerlijk. Je moet toch wel een seniele bejaarde zijn om de VARAgids nog te lezen. Wat staat er in dat ding? Televisieprogramma’s? Wanneer lees je die gids? Begin van de week? Om alle programma’s uit te pluizen die er komen? Of op de avond zelf, tijdens de aardappelpuree? Ik vind het namelijk gek als mensen op het televisiemoment suprême de gids erbij pakken. Zitten Sjaan en Henk op de bank om klokslag 20.00 uur, gaat ’t mens zitten bladeren. ‘Even kijken wat er op de tv is!’
Pak gewoon die afstandsbediening, Sjaan, en zap langs de kanalen.
Mijn leven is goddank VARAgids-loos dus ik wist niet goed wat de gids inhield. Wat je niet weet, moet je opzoeken. De VARAgids schijnt al uit 1928 te dateren. Het geboortejaar van veel lezers, denk ik. De gids heeft wat spraakmakende stripjes gekend en is nogal eens van naam gewisseld. In 1988 werd het omgedoopt tot ‘Vara TV Magazine’ om aan te dikken dat het ook echt een magazine betrof en niet alleen een simpele programmagids. Vergeet dus bovenstaand stuk over het zappen: de VARAgids is een heus magazine. En in een heus magazine staan interviews. Zo ook met Sylvana Simons, over racisme. Ze noemt het beestje bij de naam. En als je dat doet, ben je af. Of in veel lezersgevallen: abonnee-af. Het moet wel gezellig blijven!
Ik vraag me bij dat soort berichten altijd af hoe dat dan gaat, dat opzeggen van dat abonnement. Dan ziet echtpaar Jansen het smoeltje van mevrouw Simons op de cover, grijpt de telefoon en belt woedend de klantenservice. Reden van opzegging? Sylvana Simons! Dat staat helaas niet tussen de opzeg-opties. Of nee, deze dinosauriërs bellen niet, die sturen nog een brief. Naar een antwoordnummer. Na 53 jaar lid te zijn van de gids der gidsen eindigt het tijdperk voor familie Jansen door een simpele afbeelding. Ik kan me ook zo voorstellen dat een boel bejaarden niet meer wisten dat ze een abonnementje op de gids hadden, tot hun kleinzoon hen er op attendeerde. ‘Goh, Sylvana op de voorkant?’ Welke voorkant? De VARAgids? Ben ik daar nog lid van, dan?! Opzeggen! Het moet wel gezellig blijven!
Verder in het artikel stond dat er mensen in de boekenwinkel de cover van de VARAgids hadden verscheurd. Ik geef u weer even beeld. Dan komt diezelfde Sjaan de boekwinkel binnen gekalefaterd, rent naar het tijdschriftenvak, grist als een volleerde tasjesdief alle VARAgidsen, dat zijn er toch gauw drie, uit het schap, begint als een dolle te scheuren om vervolgens als een fiere tante de winkel uit te stappen. Ze maakt er gromgeluiden bij om het een beetje aan te dikken. Dat zal ze leren, bij de VARA! Die gekke Sylvana, die mag niet op de cover! Het moet wel gezellig blijven!
Het scheuren, het opzeggen, het belagen van Simons zegt natuurlijk álles over de tolerantie. We zijn tolerant, zolang alles is zoals het is en blijft zoals het blijft. Los van of we het eens zijn met deze dame hoef ik niet te vertellen hoe idioot het is om die covers te verscheuren of abonnementen op te zeggen. Om een plaatje. Een simpel, oersimpel plaatje. We zijn geraakt. In het diepst van ons ziel. We zijn gekrenkt en boos. De VARAgids moet ouderwets zijn. Daar hoort geen nieuw (tegen)geluid bij. Het moet gezellig blijven!