Stedendriehoek

Lejo laat het orkest spreken

DEVENTER – Het poppetje Lejo reist in maart weer mee met het Orkest van het Oosten, om de musici in vrolijke familieconcerten voor te stellen aan het jonge publiek. Zelf doet hij er het zwijgen toe. Want, zegt poppenspeler Leo Petersen: “Lejo laat de muziek spreken.”

Twee vingers van Leo Petersen met daarop twee bolle oogjes: dat is Lejo. Vooral bekend van de filmpjes uit het televisieprogramma Sesamstraat, maar ondertussen ook kind aan huis bij het Orkest van het Oosten en andere symfonieorkesten in Nederland. Een muzikale carrière die begon in Enschede. Leusdenaar Leo Petersen (44): “Iemand van het Wilminktheater daar heeft mij aan het orkest gekoppeld. Met educatief medewerker Monique Wijnker van het orkest en arrangeur Toek Numan zijn we aan de slag gegaan.” Sindsdien heeft Lejo zalen vol kinderen en hun (groot)ouders ingewijd in de geheimen van een klassiek orkest.

Voor Lejo zelf en zijn ‘rechterhand’ Leo Petersen ging er destijds ook een wereld open. Muziek speelt weliswaar een grote rol in zijn solo-voorstellingen, maar tot dan werkte hij vooral samen met muzikanten uit de wereld van pop en jazz. ”Dat een altviool iets anders is dan een viool, ik had geen idee. Het was met recht ‘Lejo ontdekt het orkest’. Ook qua gebruiken. Ik weet nog dat ik de eerste keer even had staan napraten met familie en toen nog afscheid wilde nemen van de orkestleden. Wist ik veel dat die altijd meteen in de bus stappen.”

Lejo zet nog steeds grote ogen op van verwondering. Want een orkest mag een geoliede machine zijn, elk concert is een unieke live-ervaring. Dat het poppetje geen stem heeft, maakt hem volgens Leo Petersen bij uitstek geschikt voor de rol van gids. “Het versterkt elkaar. Lejo laat de muziek spreken.” Het spel van Petersen is van zichzelf minimalistisch, maar wel ritmisch. Op die basis komt het orkest volledig tot zijn recht. “De muziek is sturend qua emoties, energie en tempo.”

De kern van het verhaal is dat Lejo in zijn overmoed denkt het orkest te kunnen dirigeren, maar van een koude kermis thuiskomt. Hij zal eerst moeten ontdekken hoe dat wonderlijke organisme in elkaar steekt, met het publiek in zijn kielzog. Op een groot scherm achter het orkest zie je Lejo in de weer. Zijn handgemaakte attributen – een minuscule koffer, een tuba op postzegelformaat – komen uit Petersens eigen atelier. Tegelijkertijd staat de poppenspeler zelf met zijn kleine videostudio naast het orkest op het podium. “Zo krijg je ook een kijkje in mijn keuken, wat vooral voor de iets oudere kinderen leuk is. Bovendien begeef ik me ook tussen de musici. Er is veel interactie.”

Na de serie met het Orkest van het Oosten maakt Leo Petersen een tournee door Japan, zijn derde. De Japanners lopen weg met Lejo. “Ze houden van het strakke en het verzorgde dat mijn voorstellingen hebben. En ze vinden Lejo schattig, met zijn grote ogen.” Maar eerst kan Petersen zich nog even laven aan het gezelschap van de orkestleden. “Heerlijk, dat rumoer voordat ik weer alleen op reis ga.” Dat hij misschien wel de bekendste handen van Nederland heeft maar zelf op de achtergrond blijft, vindt hij prima. “Die enkele keer dat ik wel eens word herkend schrik ik me een hoedje.”

De voorstelling is zondag 17 maart om 13.00 uur te zien in de Deventer Schouwburg.