Sport

Hardlopers rennen weg van recente tegenslag

APELDOORN – Twaalf hardlopers hebben gekozen voor een keerpunt in hun leven. Onder professionele begeleiding trainen zij sinds oktober voor de acht-kilometerloop tijdens de Midwinter Marathon Apeldoorn.

Met plezier en gezond finishen in de Acht van Apeldoorn. Dat is deze maanden de uitdaging van twaalf min of meer ongeoefende sporters in het Silvana Running Team én hun coach Dennis Licht (13-voudig Nederlands Kampioen). De acht-kilometerwedstrijd op zondag 2 februari is onderdeel van de Midwinter Marathon Apeldoorn.

Twee van hen zijn de 41-jarige Anja van der Garde en de 54-jarige Wilfried Buijs, respectievelijk woonachtig in Apeldoorn en Eerbeek. Beiden komen uit een ziekteproces en hebben binnen het loopteam weer het plezier in hardlopen teruggevonden. Beiden ook hebben al eens succesvol aan de Acht van Apeldoorn meegedaan, beiden ook binnen de 47 minuten.

Anja snelde in 2016 naar een tijd van 46.22 minuten. “Dat was mijn tweede Acht van Apeldoorn. De eerste was al een jaar of vijf daarvoor.” Maar in 2017 gooide de auto-immuunziekte sarcoïdose, die bij Anja oversloeg naar de lymfeklieren van haar longen, roet in haar dagelijks leven. “Daar heb ik lang last van gehad, met extreme vermoeidheid. Daarnaast was het hardlopen, dat ik toch al graag deed, moeilijk in te plannen met mijn werk en gezin.” Dat bestaat uit echtgenoot Matthijs en de twee zoons Sam (11) en Mees (4). En juist toen het weer beter met haar ging, kreeg haar man een zeer ernstig verkeersongeluk dat hij maar ternauwernood overleefde. “Ik ben toen – vanzelfsprekend – even weggeweest uit de loopgroep van Dennis Licht, maar ben wel individueel blijven trainen.”

Alle zorgen drukten natuurlijk zwaar op het gezin, en het hardlopen kreeg voor Anja feitelijk een geheel nieuwe dimensie. “Het zorgde voor ontlading, een soort ‘me-time’ in alle ellende. Het herstel van Matthijs verloopt gelukkig voorspoedig en ik was blij om nog voor de kerstvakantie de groepstrainingen bij het Silvana Running Team te hebben kunnen hervatten. Ik miste dat hechte groepsgevoel echt en kreeg een warm welkom toen ik me weer meldde.” Naast de reguliere trainingen met het team van Licht loopt Anja natuurlijk ook nog haar individuele sessies, samen met haar oudste zoon Sam. “Erg leuk! Hij gaat ook meedoen aan de Acht van Apeldoorn, voor het eerst. Eerder deed hij jarenlang mee aan de Kidsrun, waaraan mijn jongste zoon Mees nu voor de tweede keer gaat deelnemen. Mijn gewenste eindtijd? Ach, eigenlijk moet ik dat loslaten en vooral plezier hebben in het ontspannen kunnen hardlopen. Maar stiekem finish ik wel graag binnen de 46.22 van vorige keer. Nee, ik leg geen druk op mezelf, een scherpe eindtijd is slechts een fijne bonus!”

Enorme dreun

Wilfried Buijs wandelde in mei 2018 met onbestemde klachten het ziekenhuis in en wandelde er met de diagnose endeldarmkanker weer uit. Een enorme dreun, uiteraard. “In alle hectiek heb ik niet de volledige tekst van de dokter onthouden, maar wel dat het niet uitgezaaid was én goed te behandelen. Ik had dus wel degelijk iets om me aan vast te klampen.” Wat volgde was een reeks chemo’s en bestralingen, gevolgd door een operatie waarbij de endeldarm in z’n geheel werd verwijderd. “Drie maanden eerder had ik juist nog de Acht van Apeldoorn gelopen, samen met mijn zoon Tim. Ik eindigde net onder de 47 minuten. Ik heb altijd veel gesport in mijn jarenlange strijd tegen de overtollige kilo’s. Tijdens mijn periode van ziekte trok ik me op aan het voorbeeld van Maarten van der Weijden.”

Kort voor de kerstdagen van 2018 werd Wilfried schoon verklaard, zoals dat zo mooi heet. “Maar ik blijf een verhoogde kans op terugkeer van de ziekte houden, vandaar de halfjaarlijkse controle in het ziekenhuis. De eerste maanden van 2019 had ik een tijdelijke stoma, maar toen ook die verdween, kon ik me weer richten op mijn werk en het sporten. Én, heel belangrijk ook, op de mentale verwerking van wat ik allemaal heb moeten meemaken. In dat proces heb ik ook veel baat gehad bij mindfulness.”

En wandelen, veel wandelen. “Het lopen, in welk tempo dan ook, geeft zoveel voldoening. Ik concentreer me nu ook veel meer op het hardlopen zelf dan op een eventueel gewenste eindtijd. Ik ben dan ook vastbesloten om na februari, na de Acht van Apeldoorn, door te gaan met hardlopen. Mijn sporthorloge geeft aan dat mijn hartslag tijdens het lopen veel lager is dan voorheen. Ik ga daarnaast ook met mijn speed pedelec, zo’n snelle elektrische fiets, vanuit mijn woonplaats Eerbeek naar mijn werk in Elst, Dirksen Bedrijfsopleidingen, en weer terug uiteraard. Het intensieve bewegen doet me in alle opzichten goed en vol vertrouwen kijk ik uit naar de Acht van Apeldoorn en alles wat er daarna op mijn looppad komt.”