‘Op dinsdagmorgen met een lach’

door Elisa De Bruijn

BRUMMEN – Op tachtigjarige leeftijd is Alie Hofmans de oudste van de wandelgroep die in 1980 tot stand is gekomen. Henk Brummelman, destijds leider van de trimgroep, droeg in het jaar 2000 vanwege een knieblessure het stokje over aan Alie.

“Ik was op dat moment actief in de groep”, vertelt Alie. “Henk vroeg mij toen of ik zijn rol over wilde nemen, die ik nu al 23 jaar met veel plezier vervul.” De sportiviteit van Alie uit zich op veel manieren. “Ik heb veel meegedaan aan marathons in Athene en Berlijn. Samen met mijn man probeer ik zo actief mogelijk te zijn. We zijn samen de hele wereld over gefietst.” Wandelen, zwemmen, fietsen en tennis, niets is voor Alie te gek. Met wind mee en wind tegen staat ze elke week er weer klaar voor om er samen met haar groep op uit te gaan.

“De groep bestaat meestal uit tien tot vijftien trimmers. De sfeer in de groep is ontzettend fijn. Niets moet, alles mag, zeg ik altijd. Samen wandelen we een route van 4 à 5 kilometer en doen we tussendoor verschillende oefeningen die iedereen op zijn eigen niveau uitvoert.” Naast haar gezonde levensstijl, vindt Alie het belangrijk om van het leven te genieten. “Diëten, daar doe ik niet aan. Mijn man en ik houden alles simpel en normaal. Sportiviteit is belangrijk, maar met plezier leven zonder al te veel beperkingen ook.” Plezier blijkt uiteindelijk de grootste motivatie van Alie. “Zonder plezier begin je niks. Het plezier hebben in de sport zorgt voor discipline, wat uiteindelijk de grootste drijfveer is.” Ook het buiten zijn is voor Alie een belangrijke factor in het sporten. “Ik vind het heerlijk om buiten te zijn. Daarom ben ik altijd aanwezig tijden de wandelingen.” In de groep is zelfstandigheid en vrijheid erg belangrijk, vertelt Alie. “Iedereen mag voor zichzelf bepalen of hij of zij wil deelnemen aan de groep. Iedereen is welkom en verplichting zal er bij ons nooit zijn.” Het gedicht op Alie’s shirt luidt: ‘Vooruit met flinke pas, in trainingsbroek of trainingsjas, op dinsdagmorgen met een lach, omdat niets moet en alles mag.”