Stedendriehoek
U leest column 100 in de Stedendriehoek. Die ik geschreven heb, althans. Misschien bent u vorige week pas aangehaakt. De ‘c’ op mijn toetsenbord is een beetje versleten. Kwam dat eerst door het veelvuldige gebruik van het woord ‘communicatie’ en ‘column’, nu is daar sinds maart een nieuw woord bijgekomen. Ik ga het niet eens noemen.
Eén van mijn favoriete uitspraken in rotte situaties is ‘met de kerst lachen we er om’. Oftewel; laat het maar even gebeuren, over een tijd kijk je er anders tegenaan. Dat is ook met columns schrijven zo. Ik ken geen vak waarop de uitdrukking ‘kilometers maken’ meer toepasselijk is. Ik lach me helemaal gek om 100 columns geleden. Of 200. Of 300. Het is oefenen, luisteren naar u als lezer, kritiek incasseren en complimenten vangen. Da’s ook met een c. Maar bovenal is het je kop boven het maaiveld uitsteken en bij je stijl blijven. Hoe meer geluid van de lezers, hoe beter. Dan ráák je, vertelt Youpie me altijd.
Wie had ooit gedacht dat ik elke week voor een krant zou schrijven? Wie had ooit gedacht dat we in deze situatie, zoals hij nu is, zouden zitten? Ik lees dat horecabazen met fluitjes over hun terras paraderen, Rampke Niewiese die larie-statements op grote-mensen-televee maakt, mijn moeder met een mondkapje. Het is een rare wereld. Het kan zo gek lopen.
Diederik Gommers maakte trouwens een statementje na dat hele #ikdoenietmeermee-debacle dat ‘angst zaaien geen zin heeft’. Had die kerel daar serieus Famke Louise voor nodig om dat in te zien? En dat maakt mijn beroep zo onbedaarlijk leuk. Ik mag alles met een busje JoZo en een grote, kritische glimlach belichten. Elke week neem ik u even mee in een minuscuul hoekje van de krochten van Kruitbosch. Waar ik soms al een week gebbetjes aan het behangen ben, soms welke ik op de dag van het schrijven pas weet.
Ik heb een gezonde tyfushekel aan coaches, loopbaangoeroes en overig ‘dit-moet-je-doen-om-gelukkig-te-worden’-volk. Doe maar gewoon wat. Lach je Tena Lady vol en wees lief maar neem niks voor lief. Een jaar geleden stonden we nog te hossen op kermissen en van elkaars biertje te lurken. Het kan in één klap anders zijn. Voor je het weet, loopt het in het honderd.
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl
