FUCKVOORLICHTING

Edo en ik deden vorige week mee aan de Week van de Lentekriebels en sindsdien ben ik ontzettend verliefd op transgender meisjes en heeft Edo besloten zich aangetrokken te voelen tot non-binaire dertigers. We zijn helemaal in de gloria, deze week heeft ons zó ontzettend de ogen doen openen. Voorheen waren we maar gewoon twee ordinaire heteroseksuelen, maar door de Week van de Lentekriebels zijn er ons dingen aangefluisterd die hun weerga niet kennen.
Ben zo blij dat we zo gehersenspoeld zijn. In onze tijd had je die Week van de Voorjaarsfuckerij nog niet, dus deze columnist en cartoonist moesten zelf maar uitzoeken hoe het allemaal zat op het gebied van pielemuizerij en flamoespoezen. Hoe die seksuele voorlichting bij ons ging? Hoe zegt u? Welke seksuele voorlichting precies? Met een beetje geluk stotterden va en moe met rode konen nog wat over ‘knuffelen’ en condooms en dat was het dan vaak al wel. Hoe het werkt met penetratie, bevrediging, joh – daar kom je zelf maar lekker achter. Tegen des dat het zo ver is, weet je zelf de weg wel. Clitoris? Dat bestel je toch bij je carpaccio? Homoseksualiteit?
Dus Edo en ik hebben jarenlang in het doldwaze heteroseksuele leven rondgedoold, maar sinds we de 7-daagse Lentejeukerij hebben gedaan, zijn we volledig geïndoctrineerd. Geweldig. Ik heb besloten mijn haar af te scheren, twee stierenringen door mijn wipneus te jenzen en Dr Martins aan te schaffen. Edo is sinds vorige week bezig met het verkrijgen van een X in zijn paspoort. Dat vind ik opvallend, want het is helemaal niet zo een kusser. Maar ook dat sinds vorige week hoor – het kan niet op sinds de fuckvoorlichting.
Wat zo een paar verhalen over seksualiteit en liefde niet teweeg kunnen brengen, hè? Het is ongelooflijk hoe gemakkelijk je iets aangepraat kan worden. Ik snap die ouders wel die bezwaar maken tegen de Week van de Lentekriebels. Je ziet aan Edo en mij hoe gemákkelijk het gaat. Vijf dagen een uurtje reutelen over de mogelijkheden op seksgebied en ik ben volledig bekeerd. Vroeger gedroeg ik me ook altijd een week wat vreemd na het zien van de Smurfen. Daar heb ik nog steeds een tikje van – af en toe zó blauw!