Stedendriehoek
door Ralph Kleinbussink
DEVENTER – Maar liefst veertig jaar werkte Bennie Hagen (1945) in de Coberco-fabriek. Van dichtbij maakte hij het hele fabrieksproces mee en bouwde hij een goede band op met zijn collega’s. Ook kwam Coberco van pas bij het vinden van een woning.
“Als leerling kwam ik terecht op de verpakkingsafdeling. Voor 48 uur werken kreeg ik achtendertig gulden. Dat was meer dan bij Thomassen & Drijver, waar de blikjes vandaan kwamen. De met gecondenseerde melk gevulde blikjes kwamen per lopende band op de inpakafdeling, waar ze een etiket kregen. Vaak stonden daarop de meest vreemde talen, vooral Saudi-Arabië was een belangrijke afnemer. De blikjes gingen hierna in een doos. Eén blikje woog zo’n 412 gram. Een doos vol bijna 40 kilo. Dus best zwaar werk. Ook was het in de fabriek vaak een hels kabaal.”
Woning
“Toen ik daar zes jaar werkte, kwam mijn verloofde op het idee om mijn baas te vragen of er misschien een woning beschikbaar was? En we hadden geluk. Wij trouwden en gingen eind 1970 op De Platvoet wonen.”
Vriendschap
“Het leukste aan het werken bij de Coberco waren de contacten met collega’s. Ook met de buitenlandse werknemers. Als ploegbaas heb ik veel gastarbeiders geholpen door hen te wijzen op instanties, zoals het Bureau Huisvesting van de gemeente Deventer. We gingen heel vriendschappelijk met elkaar om. Hielpen elkaar met klusjes in huis, zoals behangen. Ja, ik heb daar altijd met veel plezier gewerkt!”
Meer weten over Bennie en zijn herinneringen aan de Coberco-fabriek? Op verzoek van de SIED hebben de verhalenmakers van #DeventerVerhalen persoonlijke verhalen vastgelegd over Coberco. Je vindt deze en andere Deventer verhalen op www.deventerverhalen.nl. #DeventerVerhalen is een initiatief van erfgoedorganisatie Deventer Verhaal in samenwerking met Bibliotheek Deventer en andere gemeentelijke partners zoals Raster.
Foto: Viorica Cernica
