Meer groen moet iedereen doen

Vanaf 1 april kunnen inwoners van Deventer aanspraak maken op een subsidie voor allerlei groene tuinacties. Vervang een lelijke schutting of ontsierend hek door een frisse, groene heg of wip een zootje saaie grijze tegels uit je tuin en je kunt een leuk bedragje toucheren. Hiervoor trekt de gemeente tot 2027 ongeveer 300.000 euro uit. Het gaat om een uitbreiding van de zogenoemde duurzaamheidssubsidies. Je kon al een tegemoetkoming krijgen voor energiebesparende maatregelen, het opwekken van duurzame energie, het afkoppelen van regenwater of aanleggen van groene daken.
Prima natuurlijk dat wij burgers een extra zetje krijgen om te vergroenen, maar hoe zit het eigenlijk met de gemeente zelf? Al te vaak wordt de argeloze wandelaar in het vroege voorjaar onaangenaam verrast door het periodieke, rigoureuze snoeien van hagen, bosjes en houtwallen. Het uitgangspunt van het Deventer Groenbedrijf is blijkbaar nog steeds dat groen er netjes, aangeharkt en overzichtelijk moet uitzien. Er is beslist geen ruimte voor onregelmatig uitgroeiende structuren en aangenaam rommelige, dichtgegroeide bosjes of houtwallen.
Laten dat nou juist de favoriete plekken zijn van dieren om te schuilen, een winterslaap te houden of om voedsel en nestmateriaal bij elkaar te scharrelen. En het zijn ook die locaties die zorgen voor een hogere groenbeleving bij voorbijgangers. Jazeker, dat komt uit een ambtelijke nota.
Moeten we ook niet eens af van de ongebreidelde inzet van loeiende bladblazers, knetterende cirkelzagen en zwaar materieel? Wanneer het luidruchtige contigent groenwerkers na gedane arbeid weer is vertrokken, is er in de wijde omtrek sowieso geen vogel of egel meer te vinden. Wat overblijft zijn fantasieloze groenstroken waarvan de bodem vaak helemaal dichtgereden is, waardoor regenwater veel moeilijker kan doorsijpelen. Natuurlijk groeit het allemaal wel weer dicht, maar waarom laten we het niet gewoon zo? Het vergt een omslag in het denken, dat begrijp ik. De efficiencymodellen komen er anders uit te zien. Maar wanneer we besluiten om veel minder te snoeien, blijft er vanzelf meer tijd over om wat wel aangepakt moet worden met stiller handwerk te doen. We lijken vergeten dat échte natuur er per definitie niet netjes, overzichtelijk en aangeharkt uitziet. En dat je de liniaal die er nog steeds langs wordt gelegd, thuis veel nuttiger kunt gebruiken.