Lentegewoel

Voor mijn gevoel hadden we al eeuwen rotweer gehad met veel regen, weinig zon en belachelijk lage temperaturen, dus toen de professionele weervoorspellers eindelijk een weekje echt lenteweer aankondigden, met zelfs 20 graden in het vooruitzicht, kwamen de tulpen in de tuin direct spontaan omhoog.
Ik besloot na dat goede nieuws onmiddellijk een wandelrondje door de wijk te maken om de aanstaande lente te gaan voorproeven. De zon was namelijk op instignatie van Willemijn Hoebert alvast gaan proefschijnen.
Ik nam me voor om mijn goede humeur dit keer eens niet te laten bederven door de ongebreidelde kap- en snoeizucht van de gemeente, dit jaar nog erger dan anders trouwens. Of hadden ze dit keer speciaal mijn woonwijk en wijde omgeving eens extra op de korrel genomen? Maar het is natuurlijk een grote schande…nee, nee, nee, nu even niet doen maar gewoon genieten van de voorzichtig uitlopende bomen, de knalgele forsythia’s, het aanstekelijk zenuwachtige getjilp van onwaarschijnlijk veel verschillende vogelsoorten, mijn vogelapp sloeg er zelfs van op tilt, en de mannen, jazeker, het zijn ook anno 2023 blijkbaar bijna alleen nog maar mannen, die druk in de weer waren om hun tuinen lenteklaar te maken. De vrouwen waren op hetzelfde ogenblik ongetwijfeld hun carrières aan het boosten.
En dat ik daar dan goedkeurend knikkend langs zou kuieren op weg naar nergens in het bijzonder. Het viel daarbij wel op dat het aantal attributen waarvan de gemiddelde amateurtuinman zich bediende, zo ongeveer omgekeerd evenredig was aan de grootte van zijn tuin. Maar mijn lentehumeur was nu eenmaal van een onverwoestbaar gehalte die dag, dus waarom zou ik daar commentaar op moeten leveren? Ze vinden me in mijn directe omgeving sowieso nog al eens een mopperkont, maar als ik dan tegenwerp dat ik daar toevallig voor word betaald, is het meestal snel afgelopen met dat gezeur. Afijn, u begrijpt dat ik ook weer fluitend thuiskwam. En dat die beloofde komst van de lente inmiddels alweer behoorlijk is uitgesteld en afgezwakt, wist ik toen gelukkig nog niet. Maar die dag pakken ze me niet meer af…