Columns

Geen reclamezuilen? Dan een fikse rekening!

In 2016 dacht een meerderheid van de Deventer gemeenteraad dat toestemming geven voor het plaatsen van enkele hoge reclamemasten bij de afslag van de A1 een slimme zet zou zijn. Een paar van die dingen die weliswaar altijd foeilelijk, landschapsontsierend en lichtvervuilend zijn, maar ach, ze zouden jaarlijks een lekker bedrag voor de gemeentekas gaan opleveren, dus… en over tot de orde van de dag.
De gemeente ging na dit kortzichtige besluit voor de bouw van de masten met het bedrijf Greenledwalls in zee en sloot een huurovereenkomst af. Maar ondertussen begon het toch links en rechts te borrelen. Bewoners uit het naburige Epse, al geconfronteerd met een enorm nieuw bedrijvenpark langs de A1 in hun achtertuin, vreesden nog meer lichtvervuiling. Ook vanuit de politiek werden er steeds meer vraagtekens geplaatst bij de komst van twee joekels van reclamezuilen van maar liefst 60 en 50 meter hoog. Sommige critici wezen fijntjes op de monsterzuil die langs de A1 ter hoogte van Apeldoorn was verrezen en die het zicht op de Veluwe in hoge mate ontsiert. De Deventer raadsleden kregen er alsnog koude voeten van en een nieuw voorstel in de gemeenteraad om het onzalige plan stop te zetten voordat het te laat zou zijn haalde een meerderheid. Wethouder Walder moest de huurovereenkomst met Greenledwalls opzeggen.
Eind goed al goed? Verre van, want dat het bedrijf een schadevergoeding zou gaan neerleggen bij de gemeente was te verwachten. Die is inmiddels binnen. Maar liefst 8,2 miljoen euro dient de gemeente op te hoesten om Greenledwalls schadeloos te stellen voor de afgeschoten overeenkomst. Van dat bedrag zijn ze aan het Grote Kerkhof danig geschrokken. Ondertussen wringt men zich in allerlei bochten om de claim omlaag te krijgen. Want als het op een rechtszaak aankomt, lijkt de gemeente geen al te beste papieren te hebben. Wat de uitkomst straks ook zal zijn, enkele miljoenen euro’s gaan straks door het putje zonder dat er iets tegenover zal staan.
Dat is een wel erg hoge prijs voor een kortzichtig besluit, waarbij wat centen binnenharken belangrijker was dan de zorg voor een goede woon- en leefomgeving. Zou men er ook lering uit trekken?