Stedendriehoek
door Rolf Arendsen
DEVENTER – De restauratie van de Coberco-schoorsteen maakt herinneringen aan de melkfabriek los. Zo weten broer en zus Marijke Kleindouwel en Joop Achtereekte nog goed hoe ze als kind tussen de melkbussen zaten. Mee met de melkrit van hun vader.
Tijdens een melkrit reed een boer, de melkrijder, langs boerderijen om de melk op te halen, waarna hij deze naar de zuivelfabriek bracht. De vader van Marijke en Joop was zo’n melkrijder.
Joop: “Wij gingen vooral mee tijdens de vakanties en op de zaterdagmorgen of ‘s avonds. Elke boer had een eigen busnummer en later ook een kleurband, zo wist men in de fabriek dat er weer een volgende boer was met zijn melk.”
Marijke: “Pa maakte een plek tussen de melkbussen waar we konden zitten. Meestal konden er maar twee kinderen mee, want aan het eind van de rit stond de kar vol met melkbussen. Als we bij de fabriek aankwamen, werden de deksels (ook wel lid genoemd) van de bussen geslagen met een rubberen hamer. Als iemand anders de hamer had, deed je dat afslaan met een andere deksel. Daarom hadden veel deksels deuken in de rand. Ook had je soms het vel van je handen.”
Joop: “Ik herinner me nog goed dat pa een slecht humeur kreeg als de bussen niet op tijd aan de weg stonden, want dan kwam hij te laat aan op de fabriek. Hij begon dan steeds driftiger aan zijn sigaret te trekken en dan wisten we wel hoe laat het was.”
[kader]
Meer weten over Marijke, Joop en hun herinneringen aan de melkrit? Op verzoek van de SIED hebben de verhalenmakers van #DeventerVerhalen persoonlijke verhalen vastgelegd over Coberco. Je vindt de verhalen, waaronder het volledige interview met Marijke en Joop, op www.deventerverhalen.nl. #DeventerVerhalen is een initiatief van erfgoedorganisatie Deventer Verhaal in samenwerking met Bibliotheek Deventer en andere gemeentelijke partners zoals Raster.
Fotografie: Viorica Cernica
