Stedendriehoek
Column Renske Kruitbosch
‘Dan moet u de auto naar onze hoofdvestiging brengen,’ begint de chef werkplaats, ‘want daar kunnen ze hem uitlezen. Dat kunnen wij niet, wij zijn een zogeheten Light-vestiging,’ en hij stevent voor de man uit. De man is moe. Hij is 97 jaar. Zijn auto moest voor controle. De auto had een raar rateltje. Eerst dacht de man dat het in zijn gehoorapparaat zat, maar dat zat het niet. Het zat in de auto en nu moet hij naar de hoofdvestiging, 35 kilometer verderop.
Hoe is het om zo oud te zijn? Is het leven nog leuk? Wordt het grijzer, niet alleen je haar? Je gedachten, je lach, je omgeving? De man weigert op te geven. Hij draagt een rieten hoedje. De zon is scherp. Te scherp, vaak. Zelf is hij de scherpte een beetje verloren. Nu moet de man naar de hoofdvestiging. Want daar kunnen ze de auto uitlezen. Hij kan online een afspraak maken, zegt de chef werkplaats. Dan log je in met je account en dan kun je via een QR-code toegang krijgen tot het afsprakenportaal. Supersimpel! Een kind kan de was doen. Maar de man niet. Hij wil geen was doen, hij wil dat zijn auto stopt met kraken. Hij wil geen QR-codes scannen, hij wil op een bankje zitten. Boterhammetje eten.
De man leest op de reclameborden dat de nieuwe modellen auto’s zijn designed for living. Met sensuele ontwerpen, waarmee ze een nieuw autotijdperk in gaan! Voor de man is zijn tijdperk bijna voorbij. Een kleine honderd jaar loopt hij al mee. Oorlogen meegemaakt. Honger. Stevige winters en warme zomers. Hij had seks, rookte en lachte zijn buikspieren strak. Hij had het leven tot zich genomen, het leven had hem tot zich genomen.
‘Alright,’ zegt de man. ‘Dan ga ik naar Apeldoorn,’ en hij pakt zijn wandelstok. Krom schuifelt hij naar zijn auto. De chef werkplaats houdt de deur voor hem open. ‘Dankjewel,’ zegt hij. De man rijdt niet naar Apeldoorn. Hij rijdt naar huis, zet zijn auto in de garage en besluit niet meer te rijden. Het is mooi geweest. Hij is niet meer designed for living.
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles.
