Stedendriehoek
‘Maar jij bent ook zo rock ’n roll,’ en hij neemt een slokje van een biertje. We lachen allebei. Een vriend en ik zitten op het terras en hebben het over de nieuwe Alcoholwet. Regels, nog meer regels. Het spraakwaterwetje legt stuntprijzen voor alcoholische drank aan banden. Mijn vriend vindt het goed, zo ontmoedig je het zuipen. Ik vind het een beetje zeiksnorrig.
‘En roken, dat mag niet meer op sportcomplexen. Wat vind je daar dan van?’ en hij steekt een sigaret op. ‘Ik ben te vrij, man. Laat iedereen lekker doen wat hij wil. Houd een beetje rekening met elkaar. Ga niet staan paffen naast een kind of zwangere dame. Doe een beetje overleggen,’ en ik houd de ober aan. Twee biertjes, voor mijn vriend een kopstootje er naast.
Ik weet niet of het rock ’n roll is. Ik ben van de vrijheid, blijheid. Cristiano Ronaldo die, door een minuscule beweging van het wegzetten van twee flesjes Coca Cola, voor een miljarden omzetdaling zorgt, kan me fascineren. Eén beweging. En wat bewoog hem om het te doen? Werd ‘ie wakker met het plan? Was het impulsief? Wat vindt de Suikerwater-gigant er van? Waarom pakken we die suikertax eigenlijk niet aan, in plaats van altijd dat gewijs naar alcohol en tabak? Zijn we onbewust met zijn allen niet veel verslaafder aan suiker dan aan alcohol? Die zoetigheid is minder zichtbaar. Op een fles drank staat tenminste hoeveel procent alcohol het bevat. Zelfs de pastasaus bevat nog suiker! Alleen staat dat er in lettertype 2,5 op. Boven de barcode. Geniepig weggewerkt.
Begin aan de voorkant. Leg jongelui goed uit wat de bedoeling is van drank, tabak, suiker, seks en alles wat daaromheen gebeurt. Deel gratis condooms uit, leg meiden rustig ongesteld zijn uit. Gewoon, praktisch. Geen geouwehoer over vulva’s en eiersprongen. Nee, hoe werkt zo’n maandverbandje en hoe breng je een tampon in. Vertel de gevaren van alcohol in combinatie met drugs. Of auto rijden! Maar ga er niet zo spastisch mee om. Hoe meer regels, hoe recalcitranter de mensen worden. De oudere verslaafde koopt zijn pilsje toch wel. Spreek met die jeugd. Hou het een beetje losjes. En leuk. Er wordt al zo vaak met opgeheven vingertje gewezen en op diezelfde vingers getikt. Maar we vergeten er één. De duim, die moet omhoog.
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl
