Stedendriehoek

Wake voor een humaan asiel- en migratiebeleid

Foto: Pixabay

Vandaag, donderdag 4 maart, start in Apeldoorn een ‘Lopend Vuur’ dat de komende weken door Nederland gaat. Onder de noemer ‘Lopend Vuur’ houden dertig demonstranten vandaag een wake voor een humaan asiel- en migratiebeleid. 

Het lopend vuur gaat tot woensdag 17 maart dwars door Nederland. In ruim 40 plaatsen vinden er wakes en tochten plaats, die allemaal vlak voor de verkiezingen in Den Haag uitkomen. De demonstranten vragen aandacht voor de onmenselijke omstandigheden waarin gevluchte mensen moeten overleven in Europa, van Moria tot Calais en van Sarajevo tot Amsterdam.

Sprekers

Om 19.00 uur start in Apeldoorn een wake. Drie sprekers zullen een kort woordje doen. Martha van den Herik was vier jaar lang vrijwilliger op Lesbos en is net weer terug in Nederland. Zij vertelt over de bedroevende situatie van vluchtelingen op Lesbos. Ben Brown, hulpverlener en bestuurskundige houdt een pleidooi voor een humaan migratiebeleid. En Khadija Al-Zoubi kwam als vluchtelinge naar Apeldoorn en vertelt wat haar heeft geholpen een nieuw bestaan hier op te bouwen. Na deze korte toespraken zijn we een paar minuten stil, verbonden met vluchtelingen en migranten dichtbij en ver weg. Op 5 maart gaat de tocht verder richting Zutphen.

Gertrudeke van der Maas, coördinator van de wake in Apeldoorn, vertelt waarom zij meedoet: “De situatie waarin vluchtelingen aan de grenzen van Europa moeten leven – of beter gezegd overleven – vind ik onmenselijk. Als Europeaan schaam ik me daarvoor. Ik pleit voor een humane omgang met vluchtelingen en met migranten.”

Migratiebeleid

De landelijke actie wordt georganiseerd door Vluchtelingencomité Groningen en MiGreat. Doel is om het destructieve migratiebeleid van de afgelopen jaren op de kaart te zetten, mensen te informeren over de gevolgen van hun stem op de leefomstandigheden van vluchtelingen én aan de komende regering te laten zien dat er draagvlak is voor menselijk migratiebeleid. Roos (MiGreat) is een van de initiatiefnemers en legt uit waarom: “Na jaren gewerkt te hebben aan de Europese grenzen, kan ik alleen maar zeggen dat mensen er slechter aan toe zijn dan ooit. Het geweld van grenspolitie, de verwaarlozing in de kampen, de mensen die dakloos aan hun lot over worden gelaten: dit beleid maakt mensenlevens kapot. Het moet anders. De komende regering moet werk maken van humane opvang en veilige vluchtroutes.”