Stedendriehoek
Hier en daar zie je ze nog: mensen met een mondkapje, op plekken waar dat niet meer verplicht is. Sommigen wachten tot na hun tweede prik. Anderen moeten gewoon nog even wennen aan zo’n ‘bloot’ gezicht. En weer anderen voelen zich er nog niet veilig bij omdat niet iedereen gevaccineerd is.
Maar voor de meeste mensen voelde zaterdag 26 juni als een nationale feestdag. Bevrijd van het mondkapje. Bevrijd van een aantal regels. Weer vrij kunnen ademen, letterlijk en figuurlijk.
Er zijn van die momenten dat ik zou willen dat ik een glazen bol had. Dit is zo’n moment: ik zou zó graag willen weten of we in het najaar nog steeds vrij kunnen ademen, zonder angst ziek te worden of anderen te besmetten.
Want wat zou het een enorme teleurstelling zijn als ons dit najaar hetzelfde overkomt als vorig jaar, toen in september corona weer helemaal terug was. En wij met ons allen terug bij af.
Dat is de spagaat waar we nu in zitten. We zouden het liefst de vlag uithangen, elkaar weer om de hals vliegen en alles doen wat we altijd deden. Sommige mensen doen dat al, die ervaren die spagaat blijkbaat niet of negeren ‘m. Maar het zou wel heel erg zijn als we ons twee keer aan dezelfde steen zouden stoten.
Er is één groot verschil met vorig jaar: steeds meer mensen zijn gevaccineerd. En hoe groter die groep, hoe beter het is. Gelukkig zijn heel veel mensen, ook in onze gemeente, bereid zich te laten vaccineren. Om zó niet alleen zichzelf, maar ook hun naasten te beschermen. Ik wens u een heel goede zomer. Maar ik wens u (en ons allemaal) vooral een heel goed najaar.
– Ton Heerts, burgemeester Apeldoorn
