Sport
APELDOORN – Old soldiers never die. De terugkeer van Reza Ngarigota legt WSV/FSG Academy geen windeieren. Hoezeer de rentree van de oude strijder Apeldoorns hoogst spelende zaalvoetbalploeg extra kracht geeft, blijkt wel. Met de grondlegger van WSV’s opmars door zaalvoetballand in de gelederen werd onlangs de uitwedstrijd bij GZV Watergras al winnend afgesloten. Zaterdagavond volgde het eerste punt in Omnisport.
Drie maal is scheepsrecht. Na de nederlagen tegen titelkandidaat Hovocubo (2-6) en het gepromoveerde zvv Amicitia/Bert Zeegers (1-3), mochten de WSV’ers hun eerste succesje bejubelen in hun nieuwe thuishal, de Draisma Dynamo Arena, ofwel de Topsporthal van Omnisport. Lang zag het er overigens niet naar uit dat WSV/FSG Academy iets tastbaars zou overhouden aan de ontmoeting met ASV Lebo. Toen de landskampioen van 2016 na rust uitliep naar een 1-4 voorsprong, leek de wedstrijd gespeeld. De toeschouwers die daarop de hal al verlieten misten een spectaculaire slotfase, waarin de thuisploeg zich in extremis alsnog naast de Amsterdammers knokte.
Reza Ngarigota had een belangrijk aandeel in het 4-4 gelijkspel. Hoewel pas 28 jaar, zou hij eigenlijk een stapje terugdoen, maar in de tweede helft ging de jongste Ngarigota als vanouds voorop in de strijd. “Ik ben erg druk en zeg al jaren dat ik iets meer vrije tijd wil hebben. Ik blijf er hoe dan ook altijd bij betrokken. Samen met Gino Sergio ben ik hier ooit mee begonnen. Voor mij was het de eerste keer dat ik in Omnisport speelde. Hier doe je het voor. Het is toch geweldig om dit mee te mogen maken. Hartstikke mooi voor heel Apeldoorn. We zijn vanuit de tweede klasse naar de eredivisie gegaan. En nu we daar zijn, willen we er ook blijven”, mikt Ngarigota met WSV/FSG Academy voor het tweede achtereenvolgende jaar op handhaving op het hoogste niveau.
“Ik vind dit geen bonuspunt. Wanneer je thuis speelt, moet je altijd voor de winst gaan. Alhoewel, als je kijkt naar hoe wij de eerste helft speelden, mag je het misschien toch wel een bonuspunt noemen. De eerste helft gaven we het weg. Het is dat zij het niet goed uitspeelden, anders hadden we al wel met 6-0 of 7-0 achter kunnen staan. In de tweede helft kwam ik er in en heb ik het team kunnen helpen. Ik kan voor een stukje extra power zorgen. Dat kan ik de groep meegeven. Ik scoorde de 1-2 en gaf de assist bij die eigen goal waaruit de gelijkmaker viel. Mooi hoe we dat punt pakten. Door strijd. Een prima prestatie. Lebo is een heel goed team. Zij waren twee jaar geleden landskampioen”, aldus de routinier.
De remise sterkt bij Ngarigota het vertrouwen in het verdere verloop van het seizoen. “We spelen in een nieuwe hal. Iedereen moet daar aan wennen. We hebben heel veel jonge jongens. Het heeft wat tijd nodig. Met Anouk is er een fantastische coach gekomen. Met Joey een geweldige assistent. Echt, het gaat allemaal goedkomen.”
Coach Anouk Roest had tevreden aanschouwd hoe de inbreng van Ngarigota en het risico met de meevoetballende – én scorende – keeper Manuel Hoogewoning zijn ploeg een zwaarbevochten punt opleverde. “In Vlissingen hadden we moeten winnen, maar verloren we. Nu moeten we eigenlijk verliezen en halen we een punt. Het gaat in thuiswedstrijden tot dusver moeizaam. Je vraagt je af hoe dat mogelijk is. Wellicht leggen we ons toch een bepaalde druk op. We hebben een heel jonge ploeg met veel jongens die nooit eerder in de eredivisie hebben gespeeld. Juist daarom is iemand als Reza erg belangrijk. Hij brengt er gif in.”
