Stedendriehoek
Foto: Peter Lous
Sinds afgelopen donderdag mag Jorn Kneppel (10) zich officieel de kinderburgemeester van Apeldoorn noemen. Die avond kreeg hij uit handen van zijn voorganger Sibel Özcan de keten overhandigd. Een keten die de afgelopen anderhalf jaar met trots door haar is gedragen.
Burgemeester Ton Heerts sprak Jorn en het publiek toe: “Ik heb begrepen dat hiermee een grote wens van je uitgekomen is. Het was een spannende strijd met Noa voor de winst, die met een campagne op straat werd beslist. ‘Jullie moeten op mij stemmen, want ik kan Apeldoorn mooier maken’, was jouw leus. Dat is een mooie ambitie.”
Na de ontvangst van zijn keten nam Jorn, leerling van de Parkenschool, het woord. Hij bedankte nogmaals alle mensen die eerder op hem stemden. En in het bijzonder sprak hij dank uit voor de steun van zijn opa en oma, die hem goed hebben geholpen.
Jorn vervolgde zijn speech met de boodschap dat hij allerlei ideeën heeft om mee aan de slag te gaan. Zo wil hij zich graag inzetten voor meer groen en speelplekken én hij wil online al het moois van Apeldoorn aan alle kinderen laten zien. Én: ‘deze kinderburgemeester in coronatijd, in crisistijd’, zoals Ton Heerts het schetste, wil graag Sinterklaas coronaproof ontvangen. “Al zwaait hij maar even vanuit een helikopter of zo.” Zijn voorgangster Sibel had vorig jaar nog het geluk om de Sint in het ‘oude normaal’ in Apeldoorn te begroeten.
Vanaf nu zal Jorn betrokken worden bij diverse projecten waarbij de mening van kinderen belangrijk is. En natuurlijk zijn er ook officiële momenten bij, zoals het openen van een groen schoolplein, een tentoonstelling of een speelplaats. Er ligt veel in het verschiet voor Jorn. De gemeente is blij met zijn grote enthousiasme. Hij lacht breeduit: “Ik kijk erg uit naar het vloggen over Apeldoorn, op mijn eigen YouTube-kanaal.”
Natuurlijk sprak burgemeester Heerts ook zijn waardering uit voor de geweldige inzet van Sibel de afgelopen periode. Ook Jorn bedankte haar in zijn speech voor het goede voorbeeld. Trots toont de nieuwe kinderburgemeester nog even zijn ambtsketen. “Nee, dat mag niet, hè”, antwoordt hij vrolijk op mijn vraag of hij de keten ook thuis omhoudt. De regels zijn hem dus bekend, er rest mij dan ook niets anders meer dan hem een heel plezierige tijd toe te wensen…
