Stedendriehoek

‘Als verbinding niet vanzelfsprekend is, ga je samen op zoek naar geluksmomenten’

De verpleeghuizen hebben de afgelopen maanden alle creatieve registers opengetrokken om hun bewoners te verzorgen, te begeleiden, maar vooral ook te blijven vermaken. Zo ook KleinGeluk. “Als verbinding met bijvoorbeeld familie niet vanzelfsprekend is, moet je zorgen voor andere geluksmomenten. Het wordt steeds meer weer samen met familie, maar op dit moment is het nog lang geen alledaagse situatie en zorgen wij voor een stukje afleiding, een stukje verbinding en vooral een stukje geluk”, zijn de woorden van Marieke Polleman (welzijnsbemiddelaar) en Annet de Haan (activiteitenbegeleider).

Als welzijnsbemiddelaar houdt Marieke zich vooral bezig met de coördinatie van welzijn, het regelen van de grotere activiteiten en het contact houden met de wijk. “Het betekent vooral dat ik goed moet luisteren naar de vraag vanuit de bewoners en collega’s, maar ook ideeën vanuit familie, vrijwilligers en bewoners uit de wijk gebruik. Dat geldt natuurlijk altijd, maar tijdens deze bijzondere periode vraagt het nog meer aanpassen, creativiteit en nog meer aan de vraag proberen te voldoen.” Annet is als activiteitenbegeleider tussen de bewoners te vinden en heeft gezien wat een impact het coronavirus op mensen heeft gehad en nog steeds heeft. Want in deze nog steeds durende coronaperiode is en wordt er veel gevraagd van zowel de bewoners als de medewerkers en vrijwilligers in verpleeghuizen. Annet: “Bewoners die hun familie voor lange tijd niet hebben mogen zien is zo schrijnend. De kunst blijft dan om elke dag toch weer tot een feestje te maken. En dat kan ook met kleine dingen.”

Zorgen voor kleine geluksmomentjes

De afgelopen periode zijn flink wat extra welzijnsacties op touw gezet. Zo kunnen bewoners genieten van muziekoptredens in de tuin, waarbij de bewoners luisteren via het raam of het balkon of, door het veilig benutten van buitenruimten, in de binnentuin zelf. Bingo wordt gespeeld vanuit de deuropening, om zo samen maar toch op veilige afstand te zijn. Zwaaien met de zakdoek betekent bingo. Het zijn allemaal aanpassingen die klein lijken, maar groot in werking zijn. Zonder lange tijd familie op bezoek te hebben gehad, zijn veel bewoners nog eenzamer dan anders. Daarom is er ook een praatjeslijn opgezet, waarbij bewoners als ze dat willen gebeld worden door een van de vele vrijwilligers die verbonden zijn aan KleinGeluk. Vooral een bijzonder gebaar is het aanbieden van een gedichtenbundel aan de bewoners, waarbij de gedichten afkomstig zijn van familie. “Dit zijn echt van die momenten die er toe doen. Op deze manier kunnen we toch dat stukje contact met de familie bieden.”

Weer iets meer samen

De regelgeving is stapsgewijs weer aan het veranderen voor verpleeghuizen. Per 2 juni biedt ook KleinGeluk verruiming aan als het gaat om de bezoekregeling. Naasten kunnen onder voorwaarden weer op bezoek komen bij de bewoners. Op locaties waar zich geen coronabesmettingen voordoen, mag elke bewoner nu onder voorwaarden één bezoeker ontvangen. Hierbij geldt onder meer dat het bezoek op afspraak plaatsvindt, met strikte richtlijnen voor hygiëne en veiligheid en bezoekers klachtenvrij moeten zijn van coronasymptomen. Wanneer deze eerste bezoekregeling goed verloopt, wil KleinGeluk dit later graag vervolgen met nog een verdere verruiming van de regeling. Door deze combinatie van de verruiming van de bezoekregeling en het weer coronavrij zijn, kunnen nieuwe bewoners ook weer verwelkomd worden.

Gedichtje 

Machteloosheid, frustratie en verdriet
dat ik niet bij je kan zijn
Pijnlijk ook want jou knuffelen
en kunnen geruststellen is altijd zo fijn
Maar lieve mama,
doordat de verzorgenden je met zoveel warmte en liefde omringen,
verzachten zij enigszins al deze emotionele dingen
En als ik je dan weer via videobellen heb kunnen horen en zien,
is het net alsof ik even naast je op je bank heb gezeten bovendien 

Door: Annelies de Graaf, dochter van An de Vogel