Stedendriehoek
Column Nanda Roep
Toen ik mijn medewerker belde, wist ik zeker dat hij had gedronken. Het was zonnig en rond borreltijd. Ik hoorde het aan een dikke, slepende ‘s’-klank. Die had hij normaal niet. Hij deed zijn best om mij netjes en correct te antwoorden. Dat waardeerde ik. Toch bracht het een gênante herinnering boven. Het gebeurde in de zomer na de eerste lockdown…
Ik zal vertellen hoe het begon, namelijk ver voor de pandemie. Aan de binnenkant van mijn mond zat een wondje en daardoor trok ik met mijn lip. Het wondje genas niet… Mede door het raspen van mijn tanden langs die lip.
Uiteindelijk besloot ik de mondbeweging een tijdje stil te leggen met botox. Maar wat gebeurde er: mijn halve gezicht kon niet meer bewegen! In eerste instantie kwam de lockdown daarom voor mij als een klein geschenk; nu kon ik mijn lamgelegde mond verbergen. Pas tegen de zomer kon ik redelijk normaal praten. Er zat weer beweging in mijn mond, al lispelde ik hier en daar nog wat. Tevreden ging ik met een boek voor het huis zitten. In het zonnetje. Wijntje erbij…
Mensen uit de straat kwamen buurten. Zij werden de eersten aan wie ik niet de complete geschiedenis over mijn mond vertelde. Maar ja, een heel gesprek voeren was wel iets anders dan die paar woorden thuis. Ik lispelde natuurlijk toch. Gaandeweg raakte ik ervan overtuigd dat zij dachten dat ik een glaasje te veel op had. Tenslotte stond daar dat wijnglas… Kon ik mezelf nog verklaren…?
Uiteindelijk zei ik niets, maar de schaamte voel ik nog steeds. Als ik ze nu weleens tegenkom, ben ik geneigd om te zeggen: ‘Het was niet de alcohol, het was de botox!’ Maar hoe klinkt dat? Misschien nog vreemder! Ik vrees dat de situatie niet te verbeteren is…
“Het is zo heet, het is echt niet leuk meer. In mijn huis blijft alle warmte hangen en ik lig te stikken van de hitte. Als ik ’s ochtends wakker word, heb ik een dikke kop door de warmte. Het is echt vreselijk, hoor. Zo’n puffy, opgeblazen hoofd heb ik elke ochtend. Dan heb ik de hele nacht liggen zweten en als ik wakker word, ben ik superlelijk. Het duurt wel twee uur tot het een beetje is weggezakt. Wat ik dan doe? De eerste twee uur? Alleen maar huilen naar mijn spiegel, haha. Pas daarna wordt het iets beter, maar dan is het nog steeds zo warm. Het is echt niet normaal.” – Lisa
Ganna, 45 jaar, Apeldoorn: “Dit jaar ga ik lekker in een huis van vrienden. Dus het enige waar ik geld aan ga uitgeven, is lekker eten en benzine voor het bootje. Het kan zijn dat ik ook nog last minute naar Frankrijk rijd, maar tot nu heb ik het bij het huis van deze vrienden gelaten, in Haarlem. Het is onduidelijk hoe lang mijn vriendin precies wegblijft, maar waarschijnlijk zo’n drie weken. Verder ga ik alles op de fiets doen, de zon is gratis en de zee ook.”
Juliëtte, 40 jaar, Deventer: “Ik ga met een kneuterig picknickmandje aan de IJssel zitten, dus dat is niet duur. Door het jaar heen ga ik geregeld naar terrasjes, of uit eten, dat is in de zomer niet duurder. Als je kijkt naar energieverbruik, dan is de zomer juist voordeliger. Wij hebben elektrische kacheltjes om het huis te verwarmen, maar die hoeven in de zomer niet aan. Wie weet is bij ons de zomer wel goedkoper dan de winter.”
Saniye, 41 jaar, Apeldoorn: “Ja, het is duur door de vakantie. In mijn omgeving zijn dan ook veel mensen jarig, het begint al in juni. Zelf ben ik ook in de zomer jarig, dus dat betekent een feestje geven en dat kost ook geld. Tot aan augustus is het vol met verjaardagen en leuke dingen. Mijn geld gaat naar de vakantie en naar weekendjes weg… Je gaat nog even kampeerspullen kopen en zomerkleding en een Boschbad-abonnement. Plus de terrasjes… Het is veel duurder dan de winter.”
