Stedendriehoek

‘We zagen het Noorderlicht dansen aan de hemel’

STEDENDRIEHOEK – Ze zijn er! De deelnemers aan de ScanCoveryTrial, een toertocht van 7.000 kilometer kriskras door Scandinavië, kwamen zaterdagavond veilig aan in Kolding in Denemarken. Zondag reden ze de laatste 600 kilometer terug naar Hengelo, voor een warm onthaal door de familie.

“De laatste loodjes waren traditioneel het zwaarst”, vertelt Apeldoorner Frank Moormann, die samen met Mark Kortekaas de monsterrit volbracht in een Volvo V60 D5 AWD Twin Engine. Nieuwsblad Stedendriehoek volgde de mannen sinds vrijdag 6 januari, toen in het Gelderse Beek 114 teams begonnen aan de ScanCoveryTrial, via de website en de papieren krant. Ruim 7.000 kilometers moesten worden gereden onder omstandigheden met veel sneeuw, ijs en temperaturen die flink onder het nulpunt daalden. Het schrikbeeld vooraf van min 40 graden Celsius werd echter niet gehaald. “Ik denk dat de bodemtemperatuur onderweg -18 is geweest, dus dat viel dan nog mee.”
De regio Stedendriehoek leverde voor de uitputtingsslag diverse teams, waaronder twee van Volvo Nieuwenhuijse, onder de namen Moose Power (Elanden Kracht) I en Moose Power II. Moormann, werkzaam bij Volvo Nieuwenhuijse en Kortekaas vormden team II, Ludo Haveman & Koen Heikens samen team I. Laatstgenoemd duo had vorige week woensdag een lichte botsing met een sneeuwschuiver, waarna hun Volvo XC90 niet meer verder kon. Enkele dagen reden ze vervolgens in vervangend vervoer, een Volkswagen Passat, maar uiteindelijk voltooiden ze de tocht alsnog in een Volvo. De equipe Moose Power I had als medehoofdsponsor de Internet Jongens, het bedrijf van Haveman. Ook andere sponsors maakten deelname van de Moose Power-teams mogelijk.
De ScanCoveryTrial is geen race of rallywedstrijd, maar een autotoertocht waarbij een strikte naleving van de verkeersregels van essentieel belang is voor de gehele toertocht. Naast navigatie via coördinaten maakt de ScanCoveryTrial ook gebruik van een routeboek met leuke klassement(puzzel)proeven. Niettemin werd aan het einde van de tocht wel een klassement opgemaakt, maar daarin speelden de regionale teams geen rol van betekenis. Moormann: “Onze kansen daarop waren verkeken na het incident van woensdag, omdat we die etappe niet volgens de regels konden voltooien, maar de insteek was om met onze beide wagens de tocht samen af te ronden en dat is gelukt! Overigens vond het gros van de deelnemende ploegen het ‘samen uit, samen thuis’-gevoel belangrijker dan het klassement, maar je hebt er natuurlijk altijd een stel mafkezen bij die een team met pech zo voorbij scheuren voor de overwinning. Overigens is dat nog tegen de regels ook, want je bent verplicht om – waar nodig – hulp te bieden aan anderen.”
Tijdens deze editie van de ScanCoveryTrial was de jaarlijkse speciale bestemming ditmaal de Lofoten. Deze prachtige eilandengroep voor de kust van Noorwegen wordt keer op keer tot de mooiste ter wereld verkozen. Niettemin beschouwden Moormann en de zijnen deze eilanden niet als het ethisch hoogtepunt van de tocht. “Alles wat we onderweg tegenkwamen was sowieso ongelooflijk mooi, precies zoals we vooraf hadden gehoopt. Die prachtige landschappen, de rendieren vlak voor je auto, het is zo’n compleet andere wereld. En dat op slechts twee dagen rijden van je huis. Het allermooist vonden wij de binnenweggetjes in Zweden en vooral het Noorderlicht in Noorwegen. We zagen het dansen aan de hemel. Wat een ervaring…”
De laatste dagen van de ScanCoveryTrial waren – Moormann haalde het al aan – mentaal behoorlijk zwaar, maar het rijgemak was die dagen groter dan voorheen. “In het Zweedse Malmö konden we de spijkerbanden weer terugwisselen naar gewone winterbanden, dat was al erg fijn. En het opvallendst van alles? Die 600 kilometer zondag terug naar Hengelo, an sich toch een flink stuk, stelden qua afstand ineens niets meer voor.”
Van de 114 gestarte equipes haalden er uiteindelijk 89 de finish in Kolding. Na op de kop af 7.000 kilometer. Het team Moose Power debuteerde in de ScanCoveryTrial en de voorbije week smaakte bij het kwartet absoluut naar meer. Moormann: “Naast de schitterende omgeving vonden we het zeker ook enorm leuk om dit met z’n vieren te doen. Als het aan ons ligt, zijn we volgend jaar beslist weer van de partij.”