Columns
Arnold Zweers
Heb ik me dan zo vergist, was ik naief? In mijn nieuwe boek waarover u vorige week in deze krant kon lezen, schrijf ik in een hoofdstuk over mijn drie kleindochters: ‘Apeldoorn is misschien wel het beste plekje op aarde voor een kind om op te groeien.’
Maar het boek was amper naar de drukkerij of er kwam via de Stentor allerlei shit naar de oppervlakte. Er broeide natuurlijk allang iets. De problematiek van zwervers, daklozen, ontheemden of welke benaming je ook wilt gebruiken. Lieden die rondhangen op bepaalde plekken in de binnenstad, Albert Heijn aan de Deventerstraat is er zo één, en daar voor overlast zorgen. Winkeliers en voorbijgangers intimideren en bedreigen, winkeldiefstallen plegen.
Maar ook piepjonge fatbikers die ellende geven. Met een noodgang tussen het winkelend publiek doorscheuren; met drie, vier man leeftijdsgenoten insluiten, bedreigen met een mes of pistool en beroven. Kinderen die niet meer de straat op durven, ouderen die op koopavond uit angst niet meer de stad in gaan.
Het drama met die doodgeschoten 15-jarige overvaller/fatbiker in Capelle aan den IJssel ligt nog vers in het geheugen. Maar we weten inmiddels dat de situatie ook in ons op het oog zo vredige Apeldoorn verhardt.
Natuurlijk gebeurde er in het verleden ook van alles. Mijn zoon is toen hij achttien was en met een vriendin op de Stationsstraat fietste, door een paar idioten aangevallen. Ik liep eens ’s avonds laat met een groepje mensen in de Van Kinsbergenstraat. Vanuit de Hoofdstraat kwam een stel dronken of doorgesnoven figuren de hoek om zeilen die mijn neef die naast me liep ‘zomaar’ een optater gaven. Het liep gelukkig goed af.
We wonen nog redelijk veilig achter een dichte haag van Veluwse bossen, ver van de Randstad. Maar alles wat in de grote steden gebeurt, waait een keer onze kant op. We hebben een crimefighter als burgemeester; dat bewees Ton Heerts met zijn stevige optreden toen dierenactivisten een slachterij wilden blokkeren. Ik hoop dat hij samen met politie en justitie de straatterreur onder de knie weet te krijgen. Want Apeldoorn moet wel dat geweldige plekje op aarde blijven.
Tot volgende week!
