Stedendriehoek
APELDOORN – Heel Nederland heeft kunnen zien hoe Ruben Hein dit jaar de terechte winnaar is geworden van Wie is de Mol? Ook is net zijn nieuwe album Groundwork Rising uitgekomen, en hij staat op vrijdag 20 april in Gigant Apeldoorn. Reden genoeg om even met hem bij te praten over de afgelopen en de komende maanden.
“De dag van de uitslag in het Vondelpark was pittig”, aldus de 35-jarige, uit Bemmel afkomstige componist. “Het is even wennen dat het allemaal voorbij is, maar ik ben nu wel weer bijgekomen en overgegaan tot de orde van de dag.” Maar natuurlijk is er nog genoeg te bespreken over zijn ’Mol-avontuur’. “Toen ik werd gevraagd voor het programma was mijn antwoord gelijk ‘ja’. Het paste gelukkig ook in mijn schema. Ik heb er het één en ander voor moeten afzeggen, bijvoorbeeld een familieweekend. Maar dat begrepen ze later wel”, lacht Ruben. “Alleen mijn vriendin wist van mijn deelname aan Wie is de Mol?, dus ik kon het er ook alleen met haar over hebben. Toen niemand nog wist dat ik meedeed aan het programma, was het niet zo moeilijk om mijn mond te houden. Maar toen het eenmaal bekend was, waren veel mensen wel nieuwsgierig, dus toen werd het wel lastiger”, vertelt de pianist. “Op het laatst was het ook moeilijk, omdat veel mensen mij verdachten. Dat was ook wel grappig, want je ziet dat mensen je ook met een schuin oog aankijken.”
Op de vraag wat zijn hoogtepunt van het hele avontuur was, kan hij niet één antwoord geven. “Ook dat vind ik moeilijk, want we hebben zoveel dingen gedaan en het was zo’n fantastisch mooi land. Maar ik vond de opdracht in de grotten met de zangkoren echt heel gaaf. En ook de opdracht Kwestie van Vertrouwen, die ik samen met Emilio deed en waar hij mij niks wilde vertellen, was op een krankzinnig mooie plek bovenop een berg. Ik ben daar twaalf jaar geleden ook geweest toen ik op vakantie was, dus ik vond het heel mooi om weer op dezelfde plek te staan.” Maar er is één specifiek moment dat de winnaar zich nog altijd heel goed kan herinneren: “Helemaal aan het begin, toen wij Jan aan de telefoon hadden en hij vroeg: ‘Waar in Kiev zijn jullie?’. Dát was echt een episch moment.”
Het is niemand ontgaan dat Ruben veel verdacht werd. “Ik had niet een bepaalde tactiek van tevoren bedacht. Ik wist dat het op een gegeven moment een hele grote chaos zou worden, en dan komen er vanzelf molacties, die eigenlijk helemaal niet als molacties zijn bedoeld. Mijn tactiek was om de kandidaten weg te strepen die het níet waren. Dan vallen er gelijk al meerderen af. En dat ik op een gegeven moment soms een beetje als een kluns overkwam, was voor een deel gewoon waar, maar soms als iets niet meteen lukte, deed ik wel expres wat langer over een opdracht.”
Hard werken
Nu de Mol is afgelopen, kan Ruben zich weer volledig richten op zijn muziek. “Het is weer even schakelen, maar ik vind het wel fijn om weer met mijn muziek bezig te zijn. Mijn nieuwe album is net uit en ik ga binnenkort op tournee. Mijn meest recente single Everything I Say zal ik dan zeker ten gehore brengen”, licht de zanger toe. Hij geeft ook aan dat Nederland best een ingewikkeld land is om muzikant te zijn. “Het zou fijn zijn als het iets makkelijker was, het is soms wel een klein beetje frustrerend. Het is hard werken, maar ik vínd ook dat je hard moet werken, dus dat doe ik ook.”
Ruben heeft ook veel zin in zijn tournee. “Het is lang geleden dat ik met mijn eigen muziek getourd heb, dus ik vind het wel spannend. De tour bestaat uit 18 concerten. Ik begin op 29 maart en mijn laatste show heb ik op 26 mei. De band die je in de videoclip ziet van Everything I Say, is ook de band die mee op tour gaat. De shows worden wel anders dan hoe ik een paar jaar geleden ter werk ging. Vroeger wilde ik gewoon lekker spelen. Het is nu allemaal wat strakker, de shows zijn intiem en intens. Ik wil dat mensen naar huis gaan en denken: ‘Wow, wat een show!’ Ik wil ook wat minder lullen dan dat ik eerder in mijn shows deed. Ik ben soms best wel een flapuit”, vertelt de pianist.
Zijn nieuwe album is uit, en daar is Ruben helemaal tevreden over. “Voor mij was dit album een grote stap als liedjesmaker. Ik moest echt graven om te komen waar het nu is, ik heb daarvoor ook zelfonderzoek gedaan. De songs liggen tekstueel dicht bij mijzelf”, legt de zanger uit. “Ik vond het ook belangrijk dat ik zelf kan spelen, en niet alleen maar afhankelijk ben van mijn band. Het gaat voor mij echt om het beeld van Ruben achter de piano die een liedje zingt…”
